Dag 86: The Golden Mermaid 🧜‍♀️ (Singhanakhon – Hat Yai: 48,3 km)

Rond middernacht schiet ik plots wakker. Hannes is op wandel en doet de deur open. Ik spring uit bed. Ik glijd uit (over Hannah haar haai 🤭) gelukkig zonder erg…🫣. En Hannes gaat terug naar zijn bed. 

Rond kwart voor 8 word ik als laatste wakker. De rest is al aan het lezen. 

Stipt om 8u weerklinkt het Thaise volkslied door de boxen. Wat een grappig moment. Elke dag om 8u ‘s morgens en om 6u ‘s avonds spelen ze het volkslied op openbare plaatsen. Het leven valt hier de volle 2 minuten volledig stil. Vreemd dat we dit nu hier ook horen. Er worden hier vergaderingen georganiseerd en we denken dat dit de reden is waarom het volkslied weerklinkt. 

Het ontbijt is in buffetvorm, vooral met eieren en rijst. Dit is niet helemaal mijn ding, laat ons zeggen dat mijn maag dit niet zo goed kan verdragen in de vroege ochtend. Ik eet cornflakes op de kamer. 

Rond half 10 vertrekken we, onze laatste lange rit van de vakantie…😢. 

Hannes wil graag langs het strand rijden, maar helaas lukt dit niet. 

We rijden langs de grote weg richting de ferry 🚢. Ze zien ons afkomen en we mogen gewoon doorrijden. Gratis op de overzet dus, de max toch 😀. 

Het is slechts een goede 5 minuten naar de overkant. We (vooral Hannah en ik) willen de zeemeermin 🧜‍♀️. Een gelijkaardig standbeeld als in Kopenhagen. 

We denken dat we aan het standbeeld zijn, maar volgens Hannes zijn we aan een ander. En hij heeft gelijk, we zijn aan de ‘Great Serpent’. Hannes boos…hij moet straks nog eens naar een ‘stom beeld’ gaan kijken…tja…onze cultuurbarbaar 🤣. 

Een paar kilometer verder zien we dan de Golden Mermaid. We doen een kleine fotoshoot en Hannes speelt in het  zand. 

Dan moeten we echt wel nog wat fietsen. Het is misschien wel de laatste echte fietsdag en die kilometers gaan niet vanzelf hé 😅. 

Na een korte stop in de favoriete winkel kunnen we echt verder. 

Na een kleine 30 kilometer vinden we langs de weg een restaurantje. De H’tjes eten noedels en Jan en ik fried Rice. Onderweg wordt er enthousiast geroepen en gezwaaid naar ons. Ik neem met heel veel plezier alle support in ontvangst. Het laat mijn medepassagier allemaal koud 🤨.

 

We moeten nog een stukje langs de grote weg. Gelukkig stuurt de route ons na 6 kilometer van de drukke weg. Na een U-turn komen we bij een grote moskee 🕌. In dit stukje Thailand zien we een combinatie van tempels en moskeeën. Langs de kleinere baantjes komen we in Hat Yai, onze eindbestemming. 

De bewolking neemt toe en plots, uit het niets, vallen dikke vette regendruppels uit de lucht. We moeten zowaar gaan schuilen voor een felle regenbui, hoelang is dat geleden. Het is van korte duur. We kunnen snel weer vertrekken. Wel bizar dat 1 kilometer verder de straat kurkdroog is. 

We fietsen door de drukke stad naar het station. We hebben een missie. De fietsen kunnen niet mee op de slaaptrein, ze moeten mee met de cargo. Die cargo komt later aan in Bangkok dan de slaaptrein. Maar als we de fietsen vandaag al met de cargo zouden kunnen meegeven, kunnen we ze vrijdagochtend ophalen als wij met de nachttrein aankomen. 

Voor 10 euro kunnen beide fietsen mee op de trein, yessss!

We halen de tassen van de fietsen en gaan te voet naar ons hotel 🏨, het is dicht bij het station. We hebben opnieuw een familiekamer en terug een smart-tv…dus…Kampioenentijd 😇. 

We gaan nog een ijsje eten. Deze keer een echt ijsje van bij een patisserie 😋. Na nog een kampioenenaflevering (over de geboorte van Paulientje met bijhorende bevallingsvragen 🤣) gaan we gaan eten. We vinden hier een hippe bistro mét Belgische 🇧🇪  bieren. Spijtig genoeg vergeten ze Jan zijn pintje te brengen. Het eten is wat aan de pikante kant maar heel lekker.  

Na het eten volgt nog een kampioenenaflevering en dan is het tijd om te slapen. 

Morgen kunnen we alles op het gemak doen. We hoeven pas tegen 14u uitchecken en om 17u45 hebben we onze trein 🚞. 

Er zijn hier wel enkele dingen om te doen, dit gaan we vanavond eens uitpluizen. Want wij hebben echt wel een plan nodig voor morgen 🫣🤭. 

Tot morgen ❤️!

Dag 85: Dat het warm was 🥵 (Ranot – Singhanakhon: 69,4 km)

Na een goede nacht is het tijd voor ons ontbijt. We krijgen wat cake, maar ik houd het bij mijn cornflakes 😀. 

Na nog een aflevering van de kampioenen is het tijd om te vertrekken. Het is half 10. 

Vandaag zit Hannah nog eens bij mij. Dit gaat steeds gepaard met beloftes aan elkaar 🤭. 

Het is met de zijwind te doen. Dat valt nog mee! We fietsen hele stukken langs de zee 🌊. Af en toe moeten we naar de iets grotere baan parallel aan de zee. De weg ernaartoe is steeds tegen de wind in. Gelukkig zijn dit steeds korte stukjes. Het is ontzettend warm vandaag. Leve de bomen die aan de kant staan. Zo is er nog wat schaduw!

Tegen de middag zoeken we een restaurantje op aan zee. Het is eerste is gesloten. Bij het volgende hebben we meer geluk. Op aanraden van Kanitta bestellen we schrimp cake. Als je dit ooit eens kan eten, DOEN! KEIlekker!

Daarnaast bestellen we nog een scampi-en krabschotel met rijst. Als we een foto maken en ons inchecken, worden we beloond met gratis frietjes. Als dessertje krijgen de H’tjes nog een gratis portie 😀. Ze zijn content. 

Als we buitenkomen overvalt de hitte ons. Het fietsen zorgt voor een welgekomen windje. 

Deze middag fietsen we iets minder langs de zee. We rijden langs echte vissersdorpjes. Er wordt veel geroepen en we moeten veel terugzwaaien. Dat is vooral Hannah haar taak 😀. In een school zijn ze in deze warmte, in de platte zon, aan het volleyballen 🏐. Ze kunnen nog wat extra training gebruiken 🤭. 

Rond half 4 rijden we richting onze slaapplaats. De weg is ‘kapot’. We moeten met de fietsen zeulen door het zand. Jan en de H’tjes gaan een beetje verder op prospectie. Ze merken dat het een mission impossible wordt, dus terug naar de baan. Een beetje verder is er een echte weg 😀. Als we dichterbij de bungalows komen, zien ze er niet te fraai uit. Ik twijfel al… wanneer er geen water blijkt te zijn, keren we om. 

3 kilometer verder zijn er nog mogelijkheden. We stoppen aan een resort. Op Booking is de prijs vrij hoog. Maar we proberen toch. En we hebben geluk…voor 1700 THB hebben we een bungalow mét ontbijt voor 3 personen, moeder zal dan wel cornflakes eten in de kamer 🤭. Er is ook een swimmingpool. De fietsen kunnen aan de bungalow staan. De H’tjes worden gebracht met een autootje 😀, de profiteurs. 

Zo snel ze kunnen gaan de kleren uit én de zwemkleren aan. We nemen met z’n allen een duik in het zwembad. Dat doet deugd na een bloedhete dag. 

We zijn wat lui en er zijn niet echt restaurantjes in de buurt dus eten we hier. 

Hannes heeft méeeeegaveel honger en hij moet het langste wachten op zijn eten. Ocharme…

En zijn geduld wordt echt op de proef gesteld. Ik krijg eerst mijn eten, 10 minuten later krijgt Jan zijn eten dat dan een stuk door Hannah wordt opgegeten. 20’ later is het Hannes’zijn beurt. In nog geen 5 minuten heeft hij alles opgegeten 🤣. 

Dan is het rusttijd. Jan en Hannah doen wat denkwerk, Jan zijn sudoku’s en Hannah binaire puzzels. Hannes houdt zich bezig met een fietsroute uit te stippelen voor onze volgende reis en ik schrijf de blog. Hannes en Hannah lezen die blogs ook. Zij vinden vaak nog typfoutjes. Mijn excuses voor alle foutjes…ik typ dat elke avond op mijn gsm en Jan leest na… maar blijkbaar niet zo aandachtig 🤣. Hij zal wat vermoeid zijn van al het fietsen 🤣🤣🤣. 

Morgen is onze laatste echte fietsdag met als bestemming Hat Yai. Hier nemen we donderdag de nachttrein naar Bangkok. Ik moet jullie niet vertellen dat er een paar reisgenoten hier naar uitkijken 🤭. 

Tot morgen ❤️!!

Dag 84: De vliegende fietsers 🚴‍♂️ (Khuan Khanun – Ranot: 52,1 km)

Rond een uur of 8 zijn we allemaal wakker. Gisterenavond was er wel nog wat lawaai in het resort. Er waren opvallend veel kinderen aanwezig. 

Het is blijkbaar de verjaardag van de Koning van Thailand, dus een feestdag. Niet dat je er hier veel van merkt. De meeste winkels zijn open, er wordt gewerkt aan de weg…

Het ontbijt is inbegrepen bij onze overnachting. Hannes is een blij ei 🤭. Het is een soort van buffet met uitsluitend Thais eten: rijst en noedels. Hannah gaat terug naar de kamer om cornflakes te eten. Met lange tanden eet ik wat rijst (er zitten zelfs stukjes worst in)…

Rond half 10 zijn we vertrekkensklaar. De wind 💨 is ons gunstig gezind. We vliegen vooruit. Ons uitzicht is helemaal anders dan de voorbij weken. De bergen hebben plaatsgemaakt voor Thaise ‘polders’ 😀. 

Na 25 km rijden we door de Bourgoyen in het 10-voud. We rijden over een gigantisch lange brug over het natuurpark. Echt mooi!! Enige nadeel. Onze drankvoorraad is op… even doorbijten…

Na de lange brug zijn er wegenwerken. We rijden precies terug in Laos; veel aarde en zand. Het duurt gelukkig niet zo lang.

Eindelijk komen we een winkeltje tegen met fris water 💦. We rijden nog een beetje verder. Na een goed 45!! km komen we een restaurantje tegen. Jan en de H’tjes bestellen rijst met varkensvlees of scampi’s. Vandaag zitten er helaas geen groentjes in de rijst. Het smaakt dus nogal droog. Ik bestel een Pad Thai. Dit smaakt altijd. Ik heb echter niet zoveel honger. Mijn ontbijt is nog nog goed verteerd. Het ligt al de hele ochtend op mijn maag. 

Na het eten moeten we beslissen wat er nog gebeurt vandaag. Aangezien het nog maar 6 km is naar onze slaapplaats kunnen we beslissen om nog wat verder te fietsen. Na veel wikken en wegen besluiten we om naar die slaapplaats te gaan. Die is dicht bij de zee 🌊. 

In de 7-eleven kopen we wat om te sneukelen en ontbijt. 

En dan zien we de zee terug. We slaan rechtsaf en plots wordt het fietsen lastiger. Nu hebben we de wind tegen. Dat wordt de volgende dagen zweten (en niet alleen van de warmte). 

Na enkele kilometers komen we aan op onze slaapplaats. Vandaag een hele ruime familiekamer mét smart-tv 🫣. Het eerste anderhalf uur mogen we kijken naar… De Kampioenen…

Gelukkig valt het de H’tjes plots te binnen dat we aan het strand zitten. Terwijl Hannes en Hannah aan het strand spelen kunnen Jan en ik rustig op de rotsen zitten. De H’tjes hebben veel plezier. Ze willen dan in zee, maar de locals waarschuwen ons voor kwallen 🪼. Iets dieper in het water zouden er heel veel zitten. 

Na een goede douche gaan we naar een plaatselijk restaurantje om te eten. 

Na een aflevering van FC De Kampioenen kruipen we in ons bedje. 

Morgen nog een dagje langs de zee fietsen. 

Tot morgen ❤️!

Dag 83: Springen van de waterval 💦 (Khlong Pang – Khuan Khanun: 64,9 km)

Hannah en Jan slapen samen en Hannes en ik. Hannes en ik kruipen onder het muskietennet. We slapen allemaal goed. Rond kwart voor 8 gaan Hannes en ik naar het andere huisje waar Hannah nog slaapt. Hoe langer de vakantie duurt, hoe langer ze slaapt 😀.  

Zodra Hannes zijn ontbijt op is, gaat hij op de ….rarara…pedalo. We zullen die jongen eens een bootje moeten kopen. Wanneer zijn zus erbij komt is het plezier gedaan 🫣. Tijd om te vertrekken. 

Rond 9u zijn we weg. Er moeten nog enkele foto’s genomen worden…met een boze Hannah 😅. En dan kunnen we echt vertrekken. 

Na 5 km moeten we terug stoppen. Um, een vrouw die ons passeert, wil graag een foto. Na een nieuwe shoot fietsen we verder. 

Er passeren heel wat ‘boeren’ met hun versierde buffel. Het is eens iets anders dan met de hond op stap gaan. 

We zien een beetje verder een arena. Er zal daar dus een of andere wedstrijd plaatsvinden. 

Het eerste deel van het parcours is door de bossen. Weinig huizen, weinig winkeltjes… de weg begint bergop te gaan. Dé beklimming wordt gestart. Uiteraard zijn de 8% borden terug aanwezig 🤭. De klimpassage valt behoorlijk mee. Blij dat het zwaarste achter de rug… NOT… plots komt er onverwacht een supersteil stuk aan (uiteraard aan 8% 🤭). Het is op de tanden bijten. Met een kleine rustpauze geraken we boven. Er volgen nog enkele gemene knikjes tot aan een waterval. 

We moeten een kleine beetje toegang betalen. Maar hoe leuk is het daar!!! Als kers op de taart springen Jan en de H’tjes van de waterval naar beneden. 

Na deze onverwachte geweldige tussenstop rijden we nog een beetje verder om te eten. Het is een restaurantje met een view over het meer. Als dessertje krijgen de H’tjes een bolletje ijs. En dan moeten we echt terug verder. We hebben nog wel wat kilometers voor de boeg. 

Het gaat nog steeds op en neer. We dalen gelukkig veel meer dan we moeten ‘klimmen’. 

Met nog 16 kilometer te gaan is het zwaarste stuk achter de rug. We pauzeren even om het water bij te vullen en wat energie bij te tanken. De winkelmevrouw geeft ons wat fruit. Iets nieuws voor ons … langsat (longkong). Vooral in het zuiden van Thailand te verkrijgen tijdens het regenseizoen. Terug een nieuwe, lekkere fruitsoort ontdekt. 

De laatste kilometers gaan heel vlot. Af en toe spartelt de wind wat tegen. Die is vaak in ons nadeel geweest vandaag. 

Rond 16u arriveren we in ons resort van de dag. Jan heeft weer gescoord: er is een smart-tv én een zwembad mét glijbaan. Hannes is dan weer content dat het ontbijt inbegrepen is. Na een goede douche merk ik dat ik m&m’s vergeten ben in de winkel. Ik mis dus vandaag mijn chocolaatje 😱. 

O ja, die douche hier…supergoede douche maar weer zo onlogisch. Je komt de badkamer binnen. Je komt eerst de douche 🚿 tegen, daarachter het toilet 🚽. Dus na de douche moet je door het nat naar het toilet 💁‍♀️. 

Het weer was goed vandaag. Weinig zon, veel wolken… niet te warm. 

Terwijl de H’tjes in het zwembad spelen (ik kan ze horen tot aan onze kamer 🫣) rusten Jan en ik wat uit. 

We kunnen eten in het resort, dus doen we dit ook. Jan bestelt iets pikants, maar vraagt om het minder pikant te maken. De kindjes en ik hebben toch veel plezier in het kijken naar hoe Jan eet…het is echt wel pikant blijkbaar 🤣. 

We hebben een smart-tv dus moet ik weer naar een aantal afleveringen van de kampioenen kijken 🤣💁‍♀️. 

Morgen fietsen we terug naar de kust. Nu volgen nog een paar vlakke etappes. Hopelijk is de wind ons een beetje gunstig gezind 🙏.

Tot morgen❤️!

Dag 82: De eendjespedalo 🐤 (Lam Thap – Khlong Pang: 45,40  km)

In de ochtend doen we van ‘slow morning’. De H’tjes zijn tussen half 8 en 8 uur in onze kamer. Er wordt eerst wat gelezen en dan gaan we naar de ‘ontbijtzaal’. Toastbrood en confituur zijn gratis. Dit is dan ook het ontbijt van de H’tjes. Jan kiest voor yoghurt met granola en ik voor Frosties. 

Rond kwart voor 10 zitten we op de fiets. Er volgt snel een eerste rustpauze…ik ben mij vergeten insmeren 🫣. Mijn co-piloot vindt het alvast niet zo fijn dat we na 3 km al moeten stoppen. Na 10 km volgt al een tweede tussenstop…plaspauze voor moeder. Voor zoonlief een teken om eens goed met zijn ogen te draaien en heel hard te zuchten…mijn emmertje loopt even over dus word ik heel boos 😡. Ja, dit gebeurt ook tijdens onze vakantie. Leven met z’n vieren 7 op 7, 24u op 24u is niet altijd gemakkelijk. 

We fietsen verder op een vrije drukke baan. Er zijn hier geen mogelijkheden om de rust wat meer op te zoeken. 

Tijdens de koekjespauze worden de fietsen heel aandachtig bestudeerd. Een Pino hebben ze hier nog niet vaak gezien. 

De route loopt heuvelachtig, maar er zijn meer meters naar beneden dan naar boven, klinkt toch positief hé?

Net voor de middag wordt de baan terug breder, dan weet je dat er een stad nadert. Daar wordt onze voorraad water bijgevuld. 

Enkele kilometers verder eten we in een restaurantje aan de weg. Het communiceren is met handen en voeten, met aanwijzen en Google Translate, maar we krijgen allemaal een bord met eten én het is lekker. De mevrouw is zot van Hannah. Ze wil Hannah aanraken en kijken naar haar. Wanneer we vertrekken wil ze nog een foto met ons gezin en daarna met de kindjes apart. Hannes vindt het vreselijk…hij moet zelfs lachen 🤭. Maar hij overleeft de shoot. 

In de namiddag komt Hannah bij mij fietsen. Zo heb ik de hele namiddag gebabbel bij mij 😅. Het is niet meer zo ver. Net voor we naar ons resort afslaan, eten de H’tjes een ijsje. We doen onze boodschappen voor morgenochtend en rijden dan door. 

We slapen in een soort van hutjes. De douche en het toilet is buiten. Het is wel heel gezellig. 

Er is een zwembad. Daarnaast kan je op een eendjespedalo, is er een kajak, kan je een ritje in een koets maken… er is hier wel wat te beleven. 

Na het zwemmen gaan de H’tjes met de pedalo op het water. 

Hannes wil nog kajakken, maar ze zijn de padel kwijt 🫣.  Dus gaat hij nog wat rondjes varen op de pedalo. 

De rest leest wat of lost (of probeert) een sudoku op te lossen. 

Er komt hier wel nog wat volk langs. Er kan hier zelfs gegeten worden. Daar maken we dankbaar gebruik van. Zo hoeven we niet meer te fietsen 🫣. Er is zelfs een live-optreden. 

Hannah maakt nog wat vriendjes in het zwembad en Hannes…die zit onmiddellijk na het eten weer op de pedalo. 

Al snel is het weer bedtijd. 🥱 

Morgen staat nog een pittige etappe op de planning. 60 kilometer met redelijk wat hoogtemeters. Het zullen de laatste zijn. De volgende 3 dagen rijden we 150 km langs de kust, en is het plat. 

Maar eerst goed uitrusten voor morgen. 

Slaapwel ❤️!

Dag 81: De grote ijsdoos (Ao Nang – Lam Thap: 73,5 km)

Om 10 voor 8 word ik gewekt door Jan zijn wekker. Hij is die vergeten afzetten gisteren 😳. De H’tjes slapen nog. Ze zijn zeker niet moe hoor…🤭. Om 10 over 8 worden ze allebei wakker. Normaal zijn we dan bijna klaar om te vertrekken. Er wordt ontbeten met…een aflevering van FC de Kampioenen. Die humor van ‘s morgens vroeg…🫣😂

Rond half 10 zijn we klaar om te vertrekken. De zakken worden opnieuw gebracht door onze professionele butlers 😂. 

Vandaag wordt een lange fietsdag. Jan wil de drukke 4 vermijden om langs te fietsen dus nemen we een andere weg. De eerste slaapplaats bevindt zich op bijna…75 km fietsen. 

Het eerste stukje is dezelfde weg zoals we gekomen zijn. We maken ondertussen nog een korte stop in onze favo-winkel. De cornflakes en de jelly belly (God weet wat het is) staan in reclame 😅. Dat is hier trouwens zot hoeveel korting wij bijna elk winkelbezoek krijgen.

We nemen dus de kleine baantjes, plots stopt de weg en loopt over in een aardeweg. Thank God, maar het is geen lange weg. Na een goede 2 km zitten we terug op een betonnen weg 😅. 

Het is heel lang geleden maar op het laatste stukje van deze ochtend passeert nog een vakantiefietser. Een Brit die onderweg is naar Indonesië 🇮🇩. Wij waren ook de eerste fietsers die hij tegenkwam. 

Hannes vindt een steakrestaurant op Google. Het is jammer genoeg niet open. 

We volgen verder de route en komen een eettent tegen met streetfood. We moeten zelf onze borden vullen. Het eten ziet er wat raar uit maar het is wel lekker. Hannah is echter niet zo’n grote fan. Ik heb soms trouwens 3 kleine ruziënde kinderen mee 🤣. Jan maakt vaak mee ruzie met de kinderen. Ik moet dan tussenkomen als bemiddelaar 👩‍⚖️. 

Na de lunch wachten ons nog meer dan 40 km. Het is vandaag echt terug warm 🥵. Ik heb het wat lastig deze middag. De kilometers van de voorbije ritten zitten in mijn benen 🦵. De rustdagen waren dan ook geen echte ‘rustdagen’. Gelukkig is mijn trouwe luitenant op post. Hannes neemt mij mee op sleeptouw naar boven. De wind helpt soms een beetje mee. Af en toe brengen de bomen 🌴 wat schaduw…

Na een langere pauze met een honingkoekje voor mij en yoghurt(drankje) voor de H’tjes vatten we de laatste kilometers aan. We rijden op de grote baan. Voor de eerste keer deze vakantie voel ik mij niet zo op mijn gemak. Er is geen extra rijvak voor de brommertjes of als parking. De auto’s en vrachtwagens rijden heel snel. Gelukkig komt er bij aankomst in de stad waar we blijven slapen een extra rijstrook bij. 

We slapen in een basic hotel 🏨. 1000 THB voor 2 kamers (25 euro). We hebben beneden een ruimte waar we kunnen zitten. Morgenochtend mogen we toastbrood en confituur gratis eten. Eigenlijk wel een goede plek!

Na de douche gaan Jan en Hannah een ijsje halen. De H’tjes eten samen een volledige ijsdoos leeg 😱.

Dan is het nog eens tijd voor de Rummikubcup. Jan vergroot zijn voorsprong nog een beetje. Onze pechvogel Hannes kan wel wat support gebruiken 👏.

Als avondeten is het nog eens 7-elevenfood. Lang geleden… 

Terwijl Jan eten haalt, spelen de H’tjes en ik nog een spelletje Boonanza. 

Na het eten is het tijd voor ons rust-en leesuurtje. 

Nu de benen goed laten rusten. Zodat ze morgen terug klaar zijn om te presteren. We rijden terug door het binnenland richting de Thaise Golf. Het is de bedoeling om de laatste dagen nog wat langs de zee te fietsen. 

Tot morgen ❤️!